کد مطلب:28821 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:138
به خدا سوگند، اگر بخواهم به هر یك از شما خبر دهم كه از كجا آمده و به كجا می رود و كارهایش چیست، می توانم؛ ولی بیم آن دارم كه درباره من به پیامبر خدا كافر شوید. امّا آگاه باشید كه این اخبار را به افراد ویژه كه ایمن از كفر و غلوّند، باز خواهم گفت. به خدایی كه او را به حق برانگیخت و بر مردمان برگزید سوگند، جز راست نمی گویم. همه اینها را با من درمیان نهاده است و این كه چه كس در كجا هلاك می گردد و چه كس در كجا نجات می یابد و این كار به كجا خواهد انجامید. و چیزی از سرگذشتم نگذاشته كه به گوشم نخوانده و به من نگفته باشد. ای مردم! به خدا سوگند، من هرگز شما را به طاعتی فرا نمی خوانم، مگر آن كه پیش از شما خود بر آن می شتابم و از گناهی نهی نمی كنم، جز آن كه پیش از شما خودم از آن دست می كشم.[1].
2770. امام علی علیه السلام: ای مردم غافل كه از شما غافل نیستند! ای وا گذارندگان تكلیف، كه از شما مؤاخذه خواهد شد! چرا شما را می بینم كه از خدا گسسته به غیر او پیوسته اید؟ گویا چارپایانی هستید كه چوپان آنها را در چراگاهی وباخیز و آبشخوری دردانگیز رها ساخته است، در حالی كه همچون گوسفندان پروار برای كشتارید كه نمی دانید با شما چه خواهند كرد؛ گوسفندانی كه وقتی به آنها نیكی می شود، روزش را روزگار پایدار می پندارد و كارش را سیر شدن!